Μόνο πνευμόνια και καρδιά
Θα είναι Χριστούγεννα
σε λίγο.
Θα ανοίξουν οι κήποι
να υποδεχτούν το χιόνι,
τα φώτα θα γίνουν πιό λαμπερά,
ο χειμώνας θα είναι πιά ευπρόσδεκτος.
Τα παιδιά θα πλημμυρίσουν
τους δρόμους,
μέσα σε κατακόκκινα χοντρά μπουφάν
και σκούφους πολύχρωμους,
ένα αστέρι θα λάμπει δυνατότερα
πιό φωτεινό απ’τ’άλλα.
Μα το αστέρι αυτό
μπορεί και να μην είναι
φέτος
το δικό σου.
Πάντα θα υπάρχει ένα παιδί
που θα χαλάει τη γιορτή,
ξυπόλητο, με τρύπια φανέλα
παγωμένα χέρια,
βλέμμα καχύποπτο.
Γιαυτό ας μη γιορτάσουμε
και φέτος
το όνειρο που έγινε πραγματικότητα μόνο για μάς,
ας μη γιορτάσουμε το ψέμα,
μα σκέτη ατόφια την ελπίδα,
για κάποια διαφορετικά
Χριστούγεννα,
χαρούμενα και γιορτινά
για όλους,
χωρίς στομάχι και κοιλιά
μόνο πνευμόνια και καρδιά.
