ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
ΖΟΥΝΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ.
ΑΓΓΕΛΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ,
πήρε τον μεγάλο δρόμο,στην αγκαλιά του θανάτου ακουμπισμένη,
δίχως αποσκευές και κομπό- δεμα υλικών αγαθών,
<<αγγελάκι>> με χρυσά φτερά καταξίωσης,
ταξιδεύει φορώντας την χρυσαφένια αστρόσκονη των ευλογημένων της τέχνης,
σιωπηλά διαβάζοντας τις τελευταίες γραμμές του πεπρωμένου στο χέρι της μοίρας.
Δοκιμάστηκε σκληρά,
έζησε την ολοκληρωτική απώλεια και τον ανίατο όγκο των προβλημάτων υγείας, αλλά το σθεναρό της πνεύμα δημιούργησε αντιστάσεις,
τα χέρια της καρποφόρα φύτεψαν σπόρους λέξεων στα χωράφια της έμπνευσης.
μεταφράζοντας τον έρωτα ως της ζωής το τέλος,
ξεψυχώντας μια χειμωνιάτικη νύχτα δίπλα σ ένα ποτήρι γεμάτο συγκινήσεις,
νικώντας την ανορεξία της ύπαρξης με πλήρες γεύμα πνευματικής τροφής,
αφήνοντας παρακατα θήκη το έργο πνοής που αναδύουν τα κείμενα της.
Σκόρπια τα χαρτιά της ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ,με τον επίλογο του αέρα να τα σκορπίζει στους μνηστήρες της ύλης,
υπερκέρασε τον θρίαμβο της σταθερής απώλειας αφήνοντας μόνη την ύλη να κυριαρχεί στο διηνεκές,
ωραία έρημος η αποχώρηση,ωραίο σώμα η ψυχή που λυτρώθηκε.
ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ
ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΤΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ!
Eφυγε για να συναντήσει τον ΘΑΝΟ και τον ΚΑΒΒΑΔΙΑ,
να πιεί ζεστό καφέ με τον ΣΚΑΡΙΜΠΑ και να παίξει λογοπαίγνια με τον ΚΟΝΤΟ.
ΡΟΜΠΕΝ
ΨΥΧΩΝ!!!!
