–Η θλίψη δίνει βάθος. Η χαρά δίνει ύψος. Η θλίψη δίνει ρίζες. Η χαρά δίνει κλαδιά. Η χαρά είναι σαν ένα δέντρο που σκαρφαλώνει στον ουρανό. Η θλίψη είναι σαν ρίζες που προσπαθούν να φτάσουν στον πυρήνα της γης. Και τα δύο είναι απαραίτητα. Και όσο πιο ψηλό είναι το δέντρο, τόσο πιο βαθιές είναι οι ρίζες του.
– Το να ζεις μέσα στην αλήθεια, ακόμη και αν είναι μονάχα για μια στιγμή, είναι πολύ πιο σημαντικό από το να ζήσεις παντοτινά στο ψέμα.
– Μην κολλάς με το παρελθόν. Συνέχισε να κλείνεις κεφάλαια που έχεις διαβάσει, δεν υπάρχει λόγος να τα διαβάζεις ξανά και ξανά
– Πρέπει να ξέρετε ότι η ελευθερία είναι η ανώτερη αξία και όταν η αγάπη δεν σας δίνει την ελευθερία, τότε δεν είναι αγάπη. Η ελευθερία είναι το κριτήριο.
– Όλη η ιδέα που έχεις για τον εαυτό σου είναι δανεισμένη. Δανεισμένη από αυτούς που δεν έχουν ιδέα ποιοι είναι οι ίδιοι.
– Η ζωή ξεκινάει εκεί που τελειώνει ο φόβος
– Βγες από το κεφάλι σου και μπες στην καρδιά σου. Να σκέφτεσαι λιγότερο, να αισθάνεσαι περισσότερο.
– Η αγάπη είναι ο σκοπός. Η ζωή είναι το ταξίδι.
– Ζω τη ζωή μου στηριζόμενος σε δύο αρχές: Πρώτον, ζω σαν σήμερα να ήταν η τελευταία μου μέρα σ’ αυτή τη γη. Δεύτερον, ζω σήμερα σαν να πρόκειται να ζήσω για πάντα.
– Τα πλήθη δημιουργούν ψευδαισθήσεις.
– Η γνώση είναι ζωντανή μόνο όταν τη αποκτάς εσύ ο ίδιος, όταν είναι άμεση εμπειρία. Όταν όμως την ξέρεις από τους άλλους, δεν είναι ζωντανή εμπειρία, δεν είναι γνώση, είναι απλώς μνήμη
– Στη Δύση, ο φοιτητής πηγαίνει στον καθηγητή. Στην Ανατολή, ο μαθητής πηγαίνει στο Δάσκαλο.
– Μόνο το ψεύτικο και το αβέβαιο δημιουργούνται γρήγορα, όπως στην αλυσίδα συναρμολόγησης. Ενώ για κάτι αληθινό χρειάζεται χρόνος.
– Αν είσαι δυστυχισμένος σε σένα οφείλεται. Αν είσαι ευτυχισμένος και αυτό σε σένα οφείλεται. Κανένας άλλος δεν μπορεί να επιδράσει στη ζωή σου παραμόνο εσύ ο ίδιος. Εσύ είσαι η κόλαση σου, εσύ ο παράδεισος σου.
– Μην κολυμπάς αντίθετα στο ρεύμα. Στάσου στο ποτάμι, γίνε το ποτάμι. Και το ποτάμι ήδη κατευθύνεται προς τη θάλασσα.
