Νότες δροσιάς να ξεπηδούν από τις κρυστάλλινες πηγές της γάργαρης αναπνοής των ήχων,
πεντάγραμμο αισθήσεων να παρασύρει τα ρεύματα των στίχων,
χορεύουν σε φρενήρη ρυθμό οι σκέψεις,
αναρριχώμενα τα βλέμματα στους κρεμαστούς κήπους των αστεριών.
Νότες δροσιάς να πλημμυρίζουν την σκηνή των καλοκαιρινών συναυλιών της εφήμερης περιπέτειας,
θίασος έμπειρων ηθοποιών της απαράμιλλης τέχνης του θεατρικού έργου των περιπλανήσεων.
Νότες δροσιάς να ξεπηδούν από τα υπερφυσικά συντριβάνια των ουρανών,
μία κατανυκτική αστροφεγγιά να σκηνοθετεί την βραδινή παράσταση των αποχρώσεων της σελήνης,
αντικατοπτρισμός του έρωτα στα γαλανά νερά των θαλασσών πού καθρεφτίζεται το μελαγχολικό πρόσωπο της δύσης.
Νότες δροσιάς,να παρασύρουν στο διάβα τους την καυτή αίσθηση π αφήνει το χάδι του ήλιου στις κορυφές των σπιτιών,
παγωμένος αέρας πού βρίσκει διέξοδο μες απ τους πυκνούς αυχένες παροχής οξυγόνου των δασών,
όσων κατάφεραν να επιβιώσουν φυσικά απ την καταστροφική μανία των πύρινων γλωσσών,
πού καταπίνουν το περιβάλλον και γλείφουν τις άκρες των μαλλιών της πλούσιας σε οικολογικό απόθεμα κόμης των βουνών πού ξενυχτάει το τζιτζίκι της σελήνης.
Γ
Μιχ
