… το ποιο δυνατό συναίσθημα είναι ο πόνος του έρωτα και της ψυχής … αν αντέχεις στο τέλος ο πόνος γίνεται χαρά, γίνεται δικαίωση …
Εκεί που ο χρόνος σταματά
όπου η ανάσες λιγοστεύουν
και που το βήμα γίνεται ασήκωτο βαρύ
ένα ζεϊμπέκικο θεριεύει τη ψυχή σου
Κι αν το τραγούδι δε σούνε αρκετό
δε θες να τραγουδήσεις
σήκω κι άρχισε τις στροφές
κι άρχισε να χορεύεις
Και κάποια μοίρα θα σε δει
κάποια νεράιδα ίσως
και πριν τελειώσει η μουσική
μονάχος σου δεν θάσαι
Θα δεις τις κόρες του βουνού
τις μούσες του Ελικώνα
Ζεϊμπέκικα να τραγουδούν
και όλες να χορεύουν
Θα δεις την Ήρα από ψηλά
θα δεις τις Νιηρίδες
και η λύρα του Απόλλωνα
ζεϊμπέκικο να παίζει
Και όταν τα ζήσεις όλα αυτά
την ώρα που χορεύεις
να ξέρεις πως ο έρωτας
μόνο δεν θα σ αφήσει
ΓΕΜΑ
