Ο ΒΟΣΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ (Ιωάννης 10, 1-18)
Τα πρόβατα σε ένα μαντρί αναγνωρίζουν και ακολουθούν μόνο το αφεντικό τους, ο οποίος τα αγαπά, τα προστατεύει από τους εχθρούς και φροντίζει για την βοσκή τους. Αντίθετα δεν εμπιστεύονται, ούτε υπακούουν τους κλέφτες και τους μισθωτούς βοσκούς που ενδιαφέρονται μόνο για το προσωπικό τους όφελος και όχι για την σωματική ακεραιότητα των προβάτων.
Δίδαγμα: Ο Ιησούς και μόνο είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης και βοσκός που φροντίζει, ηγείται και θυσιάζεται για το όφελος του ποιμνίου του, που είναι το ανθρώπινο γένος. Όλοι οι υπόλοιποι που εμφανίζονται κατά καιρούς ως σωτήρες, είναι λαοπλάνοι και όργανα του πονηρού.
Ο ΣΠΟΡΕΑΣ ΚΑΙ Ο ΣΠΟΡΟΣ (Ματθαίος 13,3-23, Μάρκος 4, 2-20, Λουκάς 8, 4-15)
Ένας σπορέας άρχισε να σπέρνει το χωράφι του αλλά κάποιοι σπόροι ακολούθησαν άλλη κατεύθυνση. Κάποιοι έπεσαν στους δρόμους και φαγώθηκαν από τα πουλιά. Άλλοι έπεσαν σε πετρώδες έδαφος και ενώ αρχικά φύτρωσαν, στη συνέχεια ξεράθηκαν λόγω έλλειψης υγρασίας. Άλλοι σπόροι βρέθηκαν μέσα σε αγκάθια, μεγάλωσαν μαζί τους, αλλά τους έπνιξαν τελικά. Τέλος κάποιοι σπόροι έπεσαν σε γόνιμο έδαφος, φύτρωσαν και έδωσαν πολλαπλάσιο καρπό.
Δίδαγμα: Ο σπόρος είναι ολ όγος του Θεού που τον δέχονται οι άνθρωποι με διαφορετικό τρόπο.
Οι σπόροι που έπεσαν στον δρόμο είναι οι άνθρωποι που ενώ δέχτηκαν αρχικά τον λόγο του Θεού, στην συνέχεια εξαπατήθηκαν από τον Σατανά για να μην κερδίσουν την σωτηρία. Οι σπόροι του πετρώδους εδάφους είναι οι άνθρωποι που δέχτηκαν τον Κύριο, λόγω όμως έλλειψης πίστης. Τον εγκατέλειψαν μόλις άρχισαν οι διωγμοί. Οι σπόροι που έπεσαν στα αγκάθια είναι όσοι άκουσαν μεν τον λόγο Του, αλλά οι γήϊνες απολαύσεις και ο πλούτος τούς ενδιέφεραν περισσότερο.
Τέλος οι σπόροι που φύτρωσαν σε γόνιμο έδαφος είναι οι πραγματιοί πιστοί που πίστεψαν στον Κύριο και ζουν με αυτόν τον τρόπο ζωής.
Ο ΚΟΚΚΟΣ ΤΟΥ ΣΙΝΑΠΙΟΥ (Ματθαίος 13, 31-32, Μάρκος 4, 30-32, Λουκάς 13, 18-19)
Ο Ιησούς στην προσπάθειά του να κάνει κατανοητή στους απλούς πιστούς και μαθητές του την έννοια της Βασιλείας του Θεού, την παρομοίασε με τον σπόρο σιναπιού. Ο σπόρος αυτός είναι τόσο ταπεινός και μικρός που περνά απαρατήρητος. Όταν όμως σπείρεται, μεγαλώνει πολύ και γίνεται ένα πολύ ψηλό δέντρο με πλούσιο φύλλωμα, που γίνεται φωλιά προστασίας πολλών πουλιών.
Δίδαγμα: Η Εκκλησία του Κυρίου μοιάζει με τον σπόρο. Στην αρχή ήταν ασήμαντη και αφανής, στην πορεία όμως γιγαντώθηκε με την πίστη των χριστιανών και παρείχε προστασία και ανάπαυση στις ψυχές των ανθρώπων. Το ίδο εξακολουθεί να προσφέρει και τώρα και θα συνεχίσει αιώνια να αποτελεί την ασφαλέστερη φωλιά του κόσμου.
