Φθινοπωρινός πίνακας
Ερχόσουν πάντα ανταριασμένο φθινόπωρο σε βαρομετρικό χαμηλό.
Νοτιοανατολικός άνεμος κινούσε την εγγενή σου θλίψη και μόνο
η θάλασσα των ματιών σου κυματώδης
ανέμενε κατά καιρούς μια φυλλοβόλα τρικυμία. Θυμάμαι τις βροχές σου. Περνούσαν ασταμάτητες απ’ το παράθυρο της εφηβείας μου, και χορεύοντας ιοβόλα, έσταζαν στα σαθρά μου όνειρα ελάχιστες σταγόνες μέλι. Ύστερα, μούλιαζαν τις μέρες μου ξερά κλαδιά, κίτρινα φύλλα,
σύννεφα φορτωμένα κατακραυγή ,
και πιο μπροστά ο χειμώνας, με ψιχάλιζε άλιωτο χιόνι.
Μπορεί να ερχόσουν στην αυλή μου όλο χρώματα.
Αλλά,εγώ, δεν θα ζωγραφίσω ποτέ σαν άνοιξη το όψιμο του φθινοπώρου.
Μ.Φ.16/11/2019
