Η Ιωάννα αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας το 2008, με βαθμό πτυχίου Άριστα και 6η στη γενική σειρά. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Κοινωνιολογίας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Στο πλαίσιο αυτό, έχει συγγράψει πανεπιστημιακές εργασίες και άρθρα σχετικά με κοινωνικά ζητήματα, την εγκληματικότητα και την οδική ασφάλεια. Επιπλέον, είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με κατεύθυνση: Συγκρούσεις και Επικοινωνία, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2011 και κατόπιν σχετικής εκπαίδευσης ανήκει στην ομάδα Διαπραγματευτών Ομηριών – Κρίσεων της Ελληνικής Αστυνομίας.
Στο πλαίσιο αυτό, έχει μετεκπαιδευτεί από το F.B.I. και τη Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου (Metropolitan Police – New Scotland Yard). Ως αστυνομικός και διαπραγματευτής έχει πραγματοποιήσει ενημερωτικές διαλέξεις σε θέματα τόσο διαχείρισης κρίσεων, όσο και οδικής ασφάλειας σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κέντρα νεοσυλλέκτων στρατού και συλλόγους ενηλίκων.
Πώς αποφάσισες να γίνεις αστυνομικός;
Ήταν παιδικό μου όνειρο να γίνω αστυνομικός. Νομίζω ότι σ’ αυτό συνετέλεσε το γεγονός ότι σε μικρή ακόμα ηλικία έβλεπα αστυνομικούς στην πόλη όπου μεγάλωσα και ανάμεσα σ’ αυτούς μία γυναίκα αστυνομικό, αλλά κυρίως το γεγονός ότι μεγάλωσα σε μία οικογένεια με πολλή αγάπη, σε μία οικογένεια όπου διαπνεόταν από το αίσθημα της δικαιοσύνης. Η αξία της δικαιοσύνης είναι μία αξία που μου τη μετέφεραν οι γονείς μου και αυτό τους το χρωστάω. Έτσι, επέλεξα να ακολουθήσω αυτό το δρόμο επειδή πίστευα ότι υπηρετώντας στην Ελληνική Αστυνομία θα μπορούσα με τον τρόπο μου να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου και να προσφέρω στην κοινωνία
Πως αντέδρασαν οι δικοί σου όταν τους το ανακοίνωσες;
Όταν συζήτησα με τους γονείς μου ότι προσανατολιζόμουν σ’ αυτή την κατεύθυνση ήταν απόλυτα υποστηρικτικοί και βοηθητικοί, ακριβώς επειδή γνώριζαν την αγάπη που είχα για τον συγκεκριμένο χώρο. Όπως, επίσης, με υποστήριξαν πολύ και τα δύο μου αδέρφια, ο αδερφός μου και η αδερφή μου, που είναι μεγαλύτερα από εμένα. Ουσιαστικά, ο αδερφός μου και η αδερφή μου με μεγάλωσαν γιατί οι γονείς μου έλειπαν πολλές ώρες από το σπίτι λόγω της εργασίας τους. Έτσι, περνούσα πάρα πολύ χρόνο με τα δύο μου αδέρφια, τα οποία επειδή έβλεπαν αυτή την αγάπη που είχα για το αστυνομικό επάγγελμα από μικρή ηλικία δεν εξεπλάγησαν όταν τους είπα ότι σκέφτομαι να στοχεύσω στη Σχολή Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας.
Ποια πόστα προηγήθηκαν αυτού του Εκπρόσωπου Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας;
Έχω υπηρετήσει σε διάφορες υπηρεσίες, επιχειρησιακές όπως για παράδειγμα σε Αστυνομικό Τμήμα, Τμήμα Τουριστικής Αστυνομίας, Τμήμα Τροχαίας αλλά και σε επιτελικές όπως για παράδειγμα στο Επιτελείο της Διεύθυνσης Αστυνομίας Αργολίδας, ως υπασπίστρια, στη Διεύθυνση Αστυνομικού Προσωπικού του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, που ασχολείται με θέματα διαχείρισης ανθρωπίνου δυναμικού (εν προκειμένω του αστυνομικού προσωπικού). Ωστόσο, η μεγάλη μου αγάπη είναι η υπηρεσία τροχαίας. Το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα έχω υπηρετήσει στο Τμήμα Τροχαίας Ναυπλίου, εκεί διάνυσα τα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα. Πρόκειται για μία υπηρεσία την οποία αγάπησα πολύ, όπως επίσης δέθηκα πάρα πολύ με τους συναδέλφους που υπηρετούσαν εκεί. Κατά το χρονικό διάστημα που υπηρετούσα στην τροχαία, υπήρξαν έντονες στιγμές που μας ένωσαν με τους συναδέλφους.
Πιστεύω πολύ στη δύναμη της ομάδας γιατί μέσα από το ομαδικό πνεύμα και τη συνεργασία μπορούν πραγματικά να γίνουν θαύματα.
Τι προσόντα απαιτούνται για αυτή τη θέση και ποια είναι τα καθήκοντά σου;
Θεωρώ ότι για οποιονδήποτε επαγγελματικό χώρο είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχει το αντίστοιχο εκπαιδευτικό υπόβαθρο αλλά και η απαιτούμενη εμπειρία μέσα στο επαγγελματικό περιβάλλον. Όμως, αυτό που πρωτίστως απαιτείται είναι η αγάπη για αυτό που έχεις ταχθεί να υπηρετήσεις. Μπορεί αυτό να φαίνεται κάπως τετριμμένο ή συνηθισμένο αλλά για μένα είναι η πιο μεγάλη αλήθεια. Μόνο όταν αγαπάς κάτι, μπορείς να αφοσιωθείς σ’ αυτό με όλο σου το «είναι» και να προσφέρεις.
Υπάρχει κάποιο συμβάν που σε έχει στιγματίσει ως άνθρωπο ή αστυνομικό;
Υπάρχουν πολλά περιστατικά που θυμάμαι τόσο από την προσωπική όσο και από την επαγγελματική μου ζωή. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το πρώτο θανατηφόρο τροχαίο που είχα κληθεί να διαχειριστώ. Ήταν ένας νέος άνθρωπος, κάπου στα 30, ο οποίος έχασε τη ζωή του ενώ οδηγούσε τη δίκυκλη μοτοσικλέτα του. Η εικόνα που αντίκρισα όταν πήγα στον τόπο του τροχαίου ήταν τόσο έντονη που την έβλεπα σχεδόν κάθε μέρα στον ύπνο μου για δύο εβδομάδες. Δε μπορούσα να διανοηθώ ότι η ζωή ενός ανθρώπου μπορούσε να χαθεί με αυτό τον τρόπο. Σ’ αυτό το χρονικό σημείο, συνειδητοποίησα πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των υπηρεσιών τροχαίας στην πρόληψη των τροχαίων συμβάντων και στην καλλιέργεια οδικής κουλτούρας. Για αυτό το λόγο εργαστήκαμε πολύ με τους συναδέλφους μου προς αυτή την κατεύθυνση.
Αν έπρεπε να επιλέξεις κάποιο άλλο πόστο ποιο θα ήταν αυτό;
Γενικά, μου αρέσει πολύ η συναναστροφή με τους πολίτες και θεωρώ ότι η αλληλεπίδραση με τους συνανθρώπους μας μπορεί να αποτελέσει και πηγή ενέργειας για τη ζωή μας. Άλλωστε αυτός είναι ένας από τους λόγους που επέλεξα αυτό το επάγγελμα, καθώς οι αστυνομικοί ερχόμαστε σε καθημερινή επαφή με τους συμπολίτες μας, προσπαθώντας να τους βοηθήσουμε στα καθημερινά τους προβλήματα. Άρα θα επέλεγα οποιοδήποτε πόστο το οποίο θα μου προσέφερε την παραπάνω δυνατότητα.
Αντιμετώπισες ποτέ κάποιο πρόβλημα στη δουλειά σου, είτε από συνάδελφο, είτε από πολίτη κατά τη διάρκεια υπηρεσίας;
Τόσο η επαγγελματική όσο και η προσωπική μας ζωή διέπεται άλλοτε από πιο εύκολα και άλλοτε από πιο δύσκολα στάδια. Έτσι, τα προβλήματα μπορεί να αποτελέσουν μέρος της προσωπικής ή επαγγελματικής μας δραστηριότητας. Το ζητούμενο είναι κάθε φορά για αυτά τα προβλήματα που ανακύπτουν, να βρίσκουμε την εσωτερική δύναμη ώστε να τα προσπεράσουμε και να συνεχίσουμε την πορεία μας με σκοπό υλοποίηση των στόχων μας.
Πρόσφατα η Μαριαλένα Τσίρλη έγινε η πρώτη γυναίκα Γενική Γραμματέας στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Ακόμα και σήμερα «πανηγυρίζουμε» τέτοιες πρωτιές, τι δείχνει αυτό για τη θέση της γυναίκας;
Θέλω να πιστεύω ότι στο μέλλον η κατάκτηση υψηλών θέσεων και θέσεων ευθύνης στον επαγγελματικό στίβο από γυναίκες δε θα αποτελεί ζητούμενο αλλά δεδομένο. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο, τα υψηλά κλιμάκια σε δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς κατακτώνται από άντρες εργαζομένους σε μεγαλύτερο ποσοστό από ότι από γυναίκες εργαζόμενες. Δυστυχώς, τα έμφυλα στερεότυπα όπως εκείνα για παράδειγμα που θέλουν τον άντρα να είναι περισσότερο προσανατολισμένο στην επαγγελματική του ζωή και τη γυναίκα κυρίως προσανατολισμένη στην προσωπική της ζωή εξακολουθούν να υφίστανται σε διάφορες εκφάνσεις της σύγχρονης ζωής. Τα τελευταία χρόνια βέβαια έχουν γίνει άλματα προόδου, με πολλά χαρακτηριστικά παραδείγματα τόσο σε παγκόσμιο ή ευρωπαϊκό επίπεδο όπως την Kamala Harris (πρώτη γυναίκα Αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής), την Sanna Marin (Πρωθυπουργό της Φινλανδίας) ή την Jasinda Arden (Πρωθυπουργό της Νέας Ζηλανδίας), όσο και σε εθνικό επίπεδο με την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Αικατερίνη Σακελλαρόπουλου αλλά και την πρώτη γυναίκα Γενική Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κ. Μαριαλένα Τσίρλη. Ο δρόμος για τις νεότερες γενιές έχει ανοίξει και έχουν σπάσει αρκετές «γυάλινες οροφές» τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης και κάθε μέρα θα πρέπει να προσπαθούμε για την ουσιαστική κατάκτηση της ισότητας των δύο φύλων, σε όλα τα επίπεδα.
Μόνο όταν αγαπάς κάτι, μπορείς να αφοσιωθείς σ’ αυτό με όλο σου το είναι και να προσφέρεις.
