Γεώργιος Μιχαλόπουλος

Σε μία πλευρά του μυαλού φωλιάζει η ΑΝΊΑ,
σεσημασμένη κλέφτρα χαλαρών ρυθμών,εξοντώνει τις υπέροχες στιγμές χρησιμοποιώντας ως μέσο τον δηλητηριώδη λήθαργο της υστεροβουλίας,
ρίχνοντας μικρές ποσότητες διχασμού στο ποτήρι του ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΌΥ.

Επιβάλλεται σιωπηρά τιμωρία,
με προεδρικό διάταγμα της ΑΝΕΡΓΙΑΣ,
κατ οίκον περιορισμός στις φιλόδοξες προσπάθειες των ταλαντούχων ειρμών,σταδιακή απομόνωση εντός των τειχών της ΑΝΗΣΥΧΊΑΣ,

σφίγγει την μέγγενη της φθοράς ο κλοιός της ανέχειας,
θάβουμε τα νεκρά κύτταρα της ΠΡΟΣΜΟΝΉΣ σε ομαδικούς τάφους κοινωνικής ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ.

Υπάρχει μία συνθετική ΕΥΤΥΧΊΑ,
με βαμβακερό χάδι και μάλλινο χαμόγελο,
φοριέται ως ζεστό παλτό τις ψυχρές εποχές των διαλόγων,
καλοκαιρινό ρούχο για τις καυτές νύχτες των αποδράσεων της ΈΛΞΗΣ.

Ένας δόκιμος προβληματισμός υπηρετεί το καθήκον του στο τάγμα των ανησυχιών,
στην υπηρεσία της αξιωματικής ΕΙΛΙΚΡΊΝΕΙΑΣ.

Έφτασε ο λυγμός στα παράθυρα των ματιών,
αντίσταση μηδενική του θάρρους,ακινησία των άκρων λόγω μειώσεων των αποθεμάτων υγιούς τροφής των
δυνάμεων αντίστασης του Οργανισμού Ηνωμένων Επιθυμιών.

Δώστε την πρέπουσα σημασία στις απλές καθημερινές απολαύσεις.

Προσφορά στον έχοντα ανάγκη μία σταγόνα θάρρους,
χάρισμα απλόχερα ενός κόκκου συμπάθειας…