[Οφηλία]
Ι.
Στα ήρεμα και κατάμαυρα νερά εκεί όπου τ’ άστρα αποκοιμιούνται
η λευκή Οφηλία πλέει σα μεγάλο κρίνο,
πλέει πολύ αργά, ξαπλωμένη επάνω στα μακριά της πέπλα
-πέρα στα μακρινά ξερόκλαδα μπορείς ν’ ακούσεις το σάλπισμα του θανάτου.
Για πάνω από χίλια χρόνια η θλιμμένη Οφηλία
περνούσε, άσπρο φάντασμα, το μαύρο ποτάμι.
Για πάνω από χίλια χρόνια η γλυκιά της τρέλα
ψιθύριζε το τραγούδι στο νυχτερινό αγέρι.
Ο άνεμος φιλά το στήθος της και ξεμπλέκει το λουλουδένιο στεφάνι
τα μακριά της πέπλα λικνίζονται στο νερό·
θροΐζοντας η ιτιά δακρύζει στον ώμο της,
τα καλάμια λυγίζουν στο φαρδύ κι ονειρεμένο μέτωπό της.
Τα νούφαρα αναστενάζοντας μπερδεύονται γύρω της·
που και που ξυπνά, στις καλαμιές,
σε κάποια φωλιά δραπετεύουν ήχοι από φτερά
– ένας μυστηριακός ύμνος φτάνει από τα χρυσαφένια άστρα.
ΙΙ.
Ω χλωμή Οφηλία! Όμορφη σαν το χιόνι!
Ναι είσαι νεκρή, μικρή μου, νικημένη απ’ το ποτάμι!
– ήταν ο άνεμος που κατέβηκε από τα μεγάλα βουνά της Νορβηγίας
και σου ψιθύρισε για μιαν άλλη καλύτερη ελευθερία.
Ήταν η ανάσα του ανέμου, που, ανακατεύοντας τα υπέροχα μαλλιά σου,
έφερε στ’ όνειρό σου εκείνη την παράξενη βουή·
ήταν η καρδιά σου που αφουγκραζόταν το τραγούδι της Φύσης
τα βογγητά του δέντρου και τους αναστεναγμούς της νύχτας·
ήταν η φωνή των τρελαμένων θαλασσών, ο μέγας βρυχηθμός,
που θρυμμάτισε την παιδική καρδιά σου, τόσο ανθρώπινη και τόσο γλυκιά·
ήταν μια όμορφη ωχρή νυχτιά, χαράματα τ’ Απρίλη,
που ένας φτωχός τρελός κάθισε βουβός στα γόνατά σου!
Ουρανέ! Έρωτα! Ελευθερία! Τι όνειρο, ω φτωχή μου τρελή!
Που λιώνεις για χάρη του σαν το χιόνι στην φωτιά:
τα μεγάλα σου οράματα πνίγονται μέσα στα λόγια
– και το άλγος του Αέναου τα γαλάζια σου μάτια έχει τρομάξει!
– κι ο ποιητής είπε ότι μέσα απ’ τ’ αστεριών το φως
έρχεσαι, την νύχτα, αναζητώντας τα λουλούδια που κρατούσες
κι ότι είδε μέσα στο νερό την Λευκή Οφηλία, ξαπλωμένη στα μακριά της πέπλα,
να πλέει, σαν ένα μεγάλο κρίνο.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
O Αρθούρος Ρεμπώ (Arthur Rimbaud, [aʁ.tyʁ ʁɛ̃.bo], πλήρες όνομα Ζαν-Νικολά-Αρτύρ Ρεμπώ, 20 Οκτωβρίου 1854 – 10 Νοεμβρίου 1891) ήταν Γάλλος ποιητής. Θεωρείται ένας από τους μείζονες εκπροσώπους του συμβολισμού, με σημαντική επίδραση στη μοντέρνα ποίηση, παρά το γεγονός πως εγκατέλειψε οριστικά τη λογοτεχνία στην ηλικία των είκοσι ετών. Από το σύνολο του έργου του ξεχωρίζουν οι ποιητικές συλλογές Εκλάμψεις και Μια Εποχή στην Κόλαση.
Η τελευταία υπήρξε το μοναδικό βιβλίο του Ρεμπώ που δημοσιεύτηκε κατόπιν επιθυμίας και ενεργειών του ίδιου, ενώ σημαντικό μέρος των ποιημάτων του δημοσιεύτηκαν ενόσω ήταν εν ζωή αλλά χωρίς τη συγκατάθεσή του ή εν αγνοία του.
Γεννήθηκε στη Γαλλική αγροτική πόλη Σαρλβίλ των Αρδεννών, όπου έζησε τα νεανικά του χρόνια, πριν ξεκινήσει η πολύχρονη περιπλάνηση του σε πολυάριθμες πόλεις της Ευρώπης.
Στη διάρκεια του πολυτάραχου βίου του ταξίδεψε σε δεκατρείς διαφορετικές χώρες και έζησε ως επαίτης, μισθοφόρος, εργάτης, παιδαγωγός και ναυτικός, παράλληλα με τη συγγραφική δραστηριότητα. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, έχοντας ήδη εγκαταλείψει την ποίηση, περιπλανήθηκε στην βορειοανατολική Αφρική όπου εργάστηκε ως έμπορος και εξερευνητής, την ίδια περίοδο που άρχισε να αναγνωρίζεται το ποιητικό έργο του μεταξύ των λογοτεχνικών κύκλων του Παρισιού.
