«Αν το καταφύγιο του ανθρώπου είναι η κοινωνία, του βλάκα είναι η ομάδα, η συσπείρωση με άλλους βλάκες.» Διονύσης Χαριτόπουλος
«Μη βλέπετε σαν κακία εκείνο που εξηγείται πλήρως από τη βλακεία.» Spider Robinson
«Για σένα στις επιθυμίες μου λόγος δεν έγινε ποτέ. Δε σε προέβλεψαν ποτέ τα όνειρά μου.» Κ. Δημουλά
«Σ’ αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια: σ’ αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ’ άλλον τρόπο.» [Pablo Neruda]
«Ούτε να πεθάνω θέλω ούτε και να γιατρευτώ θέλω απλώς να βολευτώ στην καταστροφή μου.» Ντίνος Χριστιανόπουλος
«Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα. Κι αυτό που θέλω να σου πω το πιο όμορφο απ’ όλα, δε στο ‘χω πει ακόμα.» Nazım Hikmet
«Πώς αφήσαμε τις ώρες μας και χάθηκαν, πασχίζοντας ανόητα να εξασφαλίσουμε μια θέση στην αντίληψη των άλλων.» Γ. Ρίτσος
«Κι ούτε ποτέ, κι ας καίγομαι, ρωτάω πού βρίσκεσαι, τι κάνεις, με ποιους να ‘σαι·» W. Shakespeare
“Το «κενό» υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.” Οδυσσέας Ελύτης
“Όταν ακούς «τάξη» ανθρωπινό κρέας μυρίζει.” Οδυσσέας Ελύτης
«Είναι παλιά προτίμηση το ψεύτικο. Περίτεχνο αντίγραφο αυθεντικής πραγματικότητας. Τέλεια επεξεργασμένο από τη μεγάλη ζήτηση.» Κ. Δημουλά
«Ρίξου λοιπόν στα φο μπιζού. Τι λες, κουτός είναι ο θάνατος που προτιμά την ψεύτικη ζωή μας;» Κ. Δημουλά
«Έγινα γεύμα γήρατος. Όχι σε ταβερνάκι ονείρου. Σε κάποιο λαϊκό μαγέρικο που άνοιξε ο καθρέφτης.» Κ. Δημουλά
«Αγανακτείς να συνωστίζονται τόσοι θαυμαστές απ’ έξω μόνο, στη βιτρίνα σου και μέσα ψυχή να μην μπαίνει. Έτσι γίνεται.» Κ. Δημουλά
«Και μείς τι τάχα γνωρίσαμε; Κι όμως το νοσταλγούμε αυτό το διόλου.» Κ. Δημουλά
«Τα λέμε μιαν άλλη φορά» ύφανες ακόμα κι έκλεισε ο αργαλειός. Μιαν άλλη φορά. Κατά που πέφτει αυτός ο δρόμος; (Κ. Δημουλά)
«Μήπως εννοείς εκεί που συναντιούνται η ασυνέπεια με την ευκολία;» Κ. Δημουλά
«Δίψα μου, πόθε μου ατελεύτητε, αβέβαιε δρόμε μου!» Pablo Neruda
«Σ’ αγαπώ τόσο που το ξεχνώ, όπως το αίμα που κυλά στις φλέβες και είναι τόσο αθόρυβο όσο και αναγκαίο μαζί.» Οδυσσέας Ελύτης
«Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της, και συ να λείπεις, να ‘ρχονται οι Άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα, και συ να λείπεις.» Γ. Ρίτσος
