Κυκλοφορούν ελεύθερες,τις φωνάζουν γαλοτσούλες,
βίζιτες στα κρεοπωλεία κάνουν τις γιορτές,
ψάχνοντας πελάτες φαταούλες.
Βγήκαν λόγω ανάγκης στο κλαρί,
άφησαν για λίγο τα βοσκοτόπια,
δίνουν χαρά στον καταναλωτή,
με νάζια για επιδόρπια.
Άφραγκος όπως γύριζα,
περνώ απ τον κρεοπώλη,
με νόημα του ψιθύρισα,
μην μας ακούσουν όλοι.
Του ζήτησα με νόημα,
μια νόστιμη για το βράδυ,
να χει μπούτια πεντανόστιμα,
να την αλείψω λάδι.
Λυπάμαι μου τελειώσανε,
της έκλεισαν για ρεβεγιόν,
προκαταβολή μου δώσανε,
για ξενοδοχείο των Αθηνών.
Ανάθεμα την τύχη μου,
πάλι θα μείνω μπουκάλα,
μουρμούρισα στον πωλητή,
και του έριξα ροχάλα.
Φτου σου μεγαλέμπορα,
να μην σε ματιάσω,
την ευκαιρία για απόλαυση,
και φέτος θα την χάσω.
Μανίκι έψαξα ευθύς,
να βγάλω κάποιον άσσο,
για μένα θέμα είναι τιμής,
στην χύτρα να την βράσω.
Προαγωγός ο έμπορος,
και μαστρωπός η ανάγκη,
τις γαλοτσούλες δυστυχώς,
άλλος θα τις προλάβει…
ΠΤΗΝΆ…ΤΗΝ ΓΛΙΤΩΣΑΝΕ
Γ
Μιχ
