Το ακρωτήριο των φόβων απομακρύνεται.
Γέρνει στην αγκαλιά των κυμάτων το ιστιοφόρο της εσωτερικής πλεύσης.
Στην κουπαστή θα συναντήσεις γνώριμα χαμογελα,οι γλάροι μ επισκέπτονται διχως την παραμικρή ενοχληση,διακριτικά,ξαφνικά.
Τους κερνάω μια θερμή μερίδα ευγνωμοσυνης,ταιζοντας την λαιμαργη τους αναγκη για θαλασσινό επιδορπιο συντροφιας
Κυβερνήτης στα τερτιπια του ανεμου,βάζω πλώρη για τις πιο απομακρυσμενες βραχονησιδες του γαλαζιου ωκεανου των ελεγχομενων παραισθήσεων.
Χαιδευει ο ηλιος τα πανια,ολημερις σαν ρυμουλκο με συντροφευουν οι αχτιδες του.
Η καρίνα βυθιζεται στα βαθιά νερά του υδάτινου βασιλειου των προκλησεων.
Μια αβυσσος που προκαλει θαυμασμο η πλωτή αυτοκρατορια των αισθησεων.
Σχιζει τα κυματα το ιστιοφορο της εξωστρεφειας,στον χαρτη του μυαλου οι συντεταγμενες λειτουργουν ως ενστικτο.
Εξάντας τοποθετημένος στα πλευρα του πλοιου,να κατευθυνει τις γραμμες των δισταγμων,ελαχιστη αποκλιση στο δεδομενο σχεδιο πλευσης.
Τις μερες που φευγουν ως ταχυπλοα ονειρα,τις νυχτες που αλυχτουν ως κερβεροι του παραδεισου,τις αθροιζω στο σημειωματαριο επιβιωσης.
Δεν με τρομαζουν τα ναυάγια,νομοτελειακά ανήκουν στις πιθανότητες απώλειας.
Λαθρεπιβάτες οι λεξεις,γλιστρουν μες τα φορτωμένα αμπάρια της έμπνευσης.
Το.κατάστρωμα χωρος περισυλλογης.
Τα φινιστρινια των επιβατικων πλοιων σου χαριζουν μια τρομακτικη αμεσοτητα.
Βλεπεις την υδατινη απειλη και παλευεις να
ξορκισεις τον φοβο της προσαραξης στα βραχια της οριστικης απωλειας νοηματος.
Το δικο μου ιστιοφόρο ναυπηγήθηκε με τις προδιαγραφές ενος πειρατικού πλοίου.
Επιβιβάζομαι με τα ελάχιστα πολεμοφόδια γραφής,πρόσφυγας της συνειδησης,σηκωνω.τα πανιά του ρομαντισμού,και χανομαι στα βαθύτερα νοήματα της εκφραστικής αβύσσου.
Μην το επιχειρήσετε.
Βαθιά νερά η ποίηση γυρεύει.
Στα ρηχά νερά της διαδικτυακής πλεύσης των χαρακτήρων…..τα σκυλόψαρα έχουν το σχήμα της εσωστρέφειας.
Γ Μιχ
ΡΟΜΠΕΝ ΨΥΧΩΝ
https://youtu.be/pIZ9SSNUKGI 
