Διάταγμα Αγγελή
1) Απεφασίσαμεν και διατάσσομεν τα ακόλουθα, ισχύοντα δια ολόκληρον την επικράτειαν:
Απαγορεύεται:
α) η ανατύπωσις ή η εκτέλεσις της μουσικής και των ασμάτων του κομμουνιστού συνθέτου Μίκη Θεοδωράκη, τέως αρχηγού της νυν διαλυθείσης κομμουνιστικής οργανώσεως «Νεολαία Λαμπράκη», δεδομένου ότι η εν λόγω μουσική εξυπηρετεί τον κομμουνισμόν
β) το άδειν άπαντα τα άσματα, τα χρησιμοποιούμενα υπό της κινήσεως της κομμουνιστικής νεολαίας, διαλυθείσης δυνάμει της παραγράφου 8 του διατάγματος της 6ης Μαΐου 1967, δοθέντος ότι τα εν λόγω άσματα υποκινούν πάθη και διενέξεις εις τους κόλπους του πληθυσμού
2) Οι παραβαίνοντες την ως άνω διαταγήν πολίται θα πρέπει να παραπέμπονται αμέσως ενώπιον στρατοδικείων και θα δικάζωνται συμφώνως προς τας διατάξεις της εκτάκτου νομοθεσίας.
Οδυσσεύς Αγγελής | Αρχηγός του Επιτελείου του Ελληνικού Στρατού
Αυτή μάλλον, ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που το έργο ενός καλλιτέχνη και μάλιστα του βεληνεκούς του Θεοδωράκη, απαγορεύτηκε με παρόμοια διαδικασία… Δεν ξέρω πόσο γνωστό είναι, πως το 1968 κυκλοφόρησε στη Γερμανία, από την εταιρεία «Eterna», ένας δίσκος με τίτλο «Fur Mikis Theodorakis» ή «Για τον Μίκη Θεοδωράκη», όπου εκτός από μια σειρά επανεκτελέσεων μεγάλων επιτυχιών του, υπήρχε και η μελοποίηση του διατάγματος Αγγελή, από τον Γερμανό συνθέτη Paul Dessau. To κείμενο ήταν των Βαγγέλη Τσακιρίδη και Joachim Seyppel (όπως αναγράφεται στα στοιχεία του δίσκου).
