Ηρωίδα της θάλασσας του 1821 και μια από τις μεγαλύτερες μορφές της Ελληνικής ιστορίας. Γεννήθηκε στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης στις 11 Μαΐου 1771, όταν η μητέρα της Σκεύω επισκέφθηκε τον τότε φυλακισμένο από τους Τούρκους και ετοιμοθάνατο πατέρα της, Σταυριανό Πινότση, ο οποίος συνελήφθη λόγω της ενεργούς συμμετοχής του στην επανάσταση της Πελοποννήσου το 1769-1770, γνωστή στην ιστορία μας ως Ορλοφικά.
Το 1811 η Μπουμπουλίνα, μητέρα επτά παιδιών και δύο φορές χήρα, είναι κληρονόμος μεγάλης περιουσίας σε πλοία, μετρητά και ακίνητα, περιουσία την οποία αυξάνει, ενώ αργότερα ναυπηγεί και τρία δικά της πλοία.
Το 1818 έρχεται σε επαφή με τους Φιλικούς και μυείται στην Φιλική Εταιρία. Είναι η μόνη γυναίκα που μυήθηκε στον χαμηλότερο βαθμό μύησης, καθόσον οι γυναίκες δεν γίνονταν δεκτές από τους φιλικούς.
Το 1820 τελειώνει στις Σπέτσες η ναυπήγηση του Αγαμέμνων, το οποίο ήταν κορβέτα μήκους 75 μέτρων με 18 μεγάλου βεληνεκούς κανόνια. Το καράβι αυτό, μετά τον θάνατο της Μπουμπουλίνα μετονομάσθηκε σε Σπέτσες και αποτέλεσε την ναυαρχίδα του νεοσυσταθέντος από τον Καποδίστρια κρατικού στόλου.
Στις 13 Μαρτίου 1821, η Μπουμπουλίνα υψώνει στον Αγαμέμνονα το δικό της λάβαρο, τον αετό με την άγκυρα και το φοίνικα. Ο αετός συμβόλιζε το σκλαβωμένο έθνος που θα αναγεννηθεί όπως ο φοίνικας, με την βοήθεια του Ναυτικού που συμβολίζει η άγκυρα.
Στις 3 Απριλίου 1821 ανήμερα των Βαΐων οι Σπέτσες επαναστατούν πρώτες από τα υπόλοιπα νησιά και η Μπουμπουλίνα επικεφαλής του Αγαμέμνων αρχίζει τον ναυτικό αποκλεισμό του Ναυπλίου.
Το 1825 βρίσκει την Μπουμπουλίνα να ζει στο σπίτι της στις Σπέτσες χωρίς σχεδόν περιουσία και πικραμένη από τις έριδες των πολιτικών και την εξέλιξη της επανάστασης.
Στις 22 Μαΐου 1825 πέφτει νεκρή από Σπετσιώτικο βόλι από άγνωστο δολοφόνο ο οποίος μετά χάθηκε στο σκοτάδι. Αιτία για την δολοφονία μία έντονη λογομαχία με άτομα άλλης οικογένειας των Σπετσών.
