11 ΙΟΥΝΙΟΥ 1955: Σημειώνεται το χειρότερο δυστύχημα σε αγώνες αυτοκινήτου, κατά τη διάρκεια των «24 Ωρών του Λε Μαν». 83 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους.

Εκείνη την ημέρα περισσότεροι από 250.000 άνθρωποι είχαν συγκεντρωθεί από νωρίς σε κάθε σημείο του σιρκουί, για να απολαύσουν μία ακόμη μονομαχία ανάμεσα στη Mercedes και τη Jaguar. Σταρ της γερμανικής ομάδας ήταν ο περίφημος Αργεντινός πιλότος Juan Manuel Fangio και βασικός του αντίπαλος ο Άγγλος Mike Hawthorn. Ο 26χρονος Βρετανός μάλιστα μισούσε τους Γερμανούς σε σημείο ψύχωσης και ήθελε να τους κερδίζει κάθε φορά.

Αυτό που οι περισσότεροι δεν γνώριζαν, ήταν πως ο Hawthorn είχε σοβαρά προβλήματα υγείας καθώς του είχε αφαιρεθεί το νεφρό και οι γιατροί τον είχαν επιβεβαιώσει ότι θα πέθαινε πριν από τα 30 του χρόνια. Γνωρίζοντας αυτό, επιδιδόταν όλο και με μεγαλύτερο ζήλο στα τρία πάθη του: Το ποτό, τις γυναίκες και την ταχύτητα. Σχετικά με το τελευταίο, οι αντίπαλοί του τον κατηγορούσαν για την απερίσκεπτη οδήγηση και γενικότερα την προκλητική του συμπεριφορά εντός πίστας.

Δύο ώρες μετά την εκκίνηση του αγώνα, η Jaguar του Hawthorn προσπέρασε την Mercedes του Levegh, η οποία την κυνηγούσε και στη συνέχεια προσπέρασε και την κατά πολύ πιο αργή Austin-Healey του Lance Macklin. Ο Hawthorn δέχτηκε σήμα να μπει στα πιτς για ανεφοδιασμό, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να φρενάρει απότομα.

Ο επερχόμενος με μεγάλη ταχύτητα Macklin έκανε έναν αστραπιαίο ελιγμό για να τον αποφύγει, μπαίνοντας όμως στο δρόμο του Levegh, ο οποίος κινούταν με 240 χλμ/ώρα και συγκρούστηκε με την Austin-Healey. Η Mercedes του Γάλλου εκτράπηκε πέφτοντας πάνω στους θεατές με διαδοχικές αναπηδήσεις. Ο οδηγός της σκοτώθηκε ακαριαία ενώ το καπό του οχήματος εκτοξεύτηκε αποκεφαλίζοντας πολλούς θεατές.

Το υπόλοιπο μέρος της Mercedes -το οποίο είχε πάρει φωτιά- παρέσυρε και έκαιγε δεκάδες παρευρισκομένους. Εντός μόλις λίγων δευτερολέπτων, οι νεκροί ανέρχονταν σε 83 και οι ακρωτηριασμένοι σε 76.

Αξίζει να αναφερθεί ότι η σύζυγος του Levegh, Denise Bouillin, περίμενε τον άντρα της στα πιτς, την ώρα που το άψυχο κορμί του βρισκόταν σε πλήρη θέα πάνω στην εξέδρα, μέχρι τη στιγμή που ένας υπάλληλος της χωροφυλακής το σκέπασε με ένα κάλυμμα.

Ο αγώνας δεν διεκόπη καθώς οι διοργανωτές θεώρησαν ότι αν συνέβαινε αυτό, το πλήθος που θα αποχωρούσε θα δημιουργούσε προβλήματα στην πρόσβαση των ασθενοφόρων και των σωστικών συνεργείων στο σημείο. Ο Hawthorn και η Jaguar κέρδισαν τελικά αλλά δεν έγινε κάποια τελετή απονομής.

Παρόλα αυτά, το γαλλικό περιοδικό L’ Auto-Journal δημοσίευσε τις επόμενες ημέρες μία φωτογραφία του Hawthorn να χαμογελά κρατώντας μία σαμπάνια, μετά το τέλος της αιματοβαμμένης αναμέτρησης. Μάλιστα, δύο χρόνια αργότερα στέφθηκε και Παγκόσμιος Πρωταθλητής της Formula 1 με την ομάδα της Ferrari.

Για την ιστορία, ο Mike Hawthorn δεν πέθανε τελικά λόγω της κατάστασής του αλλά σκοτώθηκε σε ατύχημα στις 22 Ιανουαρίου 1959, λίγο έξω από την πόλη του Γκίλφορντ. Κατά τραγική ειρωνεία, η Jaguar που οδηγούσε εκείνο το βροχερό πρωινό προσπαθούσε να προσπεράσει μία Mercedes.